บทความดีๆ “รถไฟสายชีวิต” เขียนไว้ดีมาก คนอ่านได้กำไร
ชีวิตเหมือนกับการเดินทางโดยสารรถไฟ
มีสถานีต่างๆ มีการเปลี่ยนเส้นทาง มีกระทั่งอุ บั ติ เ ห ตุ เราขึ้นรถไฟขบวนนี้ตอนเราถือกำเนิด “พ่อแม่ คือคนที่ตีตั๋วให้เรา”
เราเชื่อว่าท่านจะเดินทางด้วยรถขบวนนี้กับเราตลอดไปแต่แล้วที่สถานีใด สถานีหนึ่งท่านทั้งสองก็ต้องลงรถจากไป
ปล่อยเราไว้เพียงลำพังกับการเดินทางนี้
วันเวลาผ่านไป… จะมีผู้โดยสารอื่นๆ ขึ้นรถมาเรื่อยๆ หลายคนจะเป็นคนที่เรารักและผูกพันเป็นพี่เป็นน้อง เป็นเพื่อน เป็นลูก
เป็นหลาน หรือกระทั่งเป็นที่รักแห่งชีวิตของเรา หลายคนลงรถไปกลางทางทิ้งไว้แค่ความทรงจำความอ้างว้างและคิดถึง
อันถาวรในชีวิตเรา หลายคนจากไป
อย่ างที่เราไม่ทันได้ สังเกตด้วยซ้ำว่า… เขาลุกจากที่นั่ง และลงรถไฟไปแล้วการเดินทางโดยรถไฟชีวิตขบวนนี้ จึงเต็มไป
ด้วยความรื่นรมย์… ความโ ศ กเ ศ ร้ า… ความมหัศจรรย์ความสมหวัง… คำสวัสดี…คำอำลา… และคำอวยพรให้ “โชคดี”
“การเดินทางที่ดีที่สุด” คือ การได้ช่วยเหลือ…ได้รักได้มีความสัมพันธ์ที่ดีกับเพื่อนผู้โดยสารทุกคนจงแน่ใจว่าเราได้ให้
สิ่งที่ดีที่สุด เพื่อให้การเดินทางของพวกเขา มีความราบรื่นและสะดวกสบายความน่าพิศวงของการเดินทางอันวิเศษ
ยอดเยี่ยมนี้คือ…ตัวเราเองก็ไม่รู้ล่วงหน้า ว่าเราจะต้องลงจากรถไฟที่สถานีไหน…..
ฉะนั้น…เราต้องมีชีวิตให้แจ๋วที่สุด…ปรับปรุงตัวเอง…รู้จักลืม…รู้จักอภัย…ให้สิ่งดีที่สุด ที่เรามีแก่คนรอบข้างสำคัญเหลือเกิน
ที่เราควรทำอย่ างนี้ เ พ ร า ะเมื่อถึงเวลาที่เราต้องลุกจากที่นั่ง เพื่อลงจากรถไ ฟไป เราจะได้ทิ้งความทรงจำ ที่สวยงามไว้
แก่ผู้คน ที่ต้องเดินทาง โดยสาร รถไฟขบวนชีวิตนี้ต่อไป
